Zevenaar cabine lag al een tijdje te wachten, een lekkere standaard Herpa.
Een extra rood ledje in de cabine in combinatie met een dame in een roze jurkje op de schoot van de chauffeur geeft een pikant detail. Leuk voor het geval je tijdens een rondleiding de auto van de baan pakt en de nietsvermoedende kinderen in de cabine laat kijken. Onvoorstelbaar maar waar: het is al een keer gebeurd.
De bak is nu nog zilver. “Hier kan uw reclame komen te staan”…
wederom een standaard FCS auto. Dit keer de cabine en de bakken vervangen door een setje van een Rotra.
De achterlichten van de trailer zijn net even anders. Ik had ze in een bakje liggen en heb er een gepakt, heb daar de ledjes opgezet. Pas toen bleek het verschil. Om het werk niet voor niks gedaan te hebben heb ik de trailer ook maar verder aangesloten. Later hebben de collega’s in Rotterdam er een tweede rotra voor opgeofferd om deze auto af te maken.
De auto is gestript, de schakelaar blijft zitten. Een klein stukje strokenprint houdt de laadpennen op zijn plaats en dient als aansluitstrip. Hier wordt een drietal pennen opgezet om de accu’s op aan te sluiten.
Dit is de oude methode, nu zorgen we dat de schakelaarals wisselaar gebruikt wordt tussen laadpennen en decoder. Dit is om 100% zeker te zijn dat de decoder niet onder de laadstroom komt te staan. Elders op deze site komt een schema hoe het laadpunt met de schakelaar volgens de laastse inzichten gebouwd wordt.
In de aansluiting van de accu’s zit een 1,5A zekering. Je weet maar nooit!
Een herprogrammeerstekker met de gestandaardiseerde kleuren draad. Rood en zwart zijn dubbel uitgevoerd, een kant gaat naar de laadpennen-print, de andere naar de decoder.
de achterkant is nu klaar.
En nu de hele decoder ingebouwd. Het bakje van de oorspronkelijke accu’s is hier blijven staan. Het is makkelijker om dit helemaal weg te slijpen.
De trailer met een setje draad. Lakdraad aan de leds, decoderdraad voor de verdere weg.
In vol ornaat op de baan in Rotterdam!
Een leuke combinatie van een standaard faller auto en een ambulance. De kleine wagen past precies over de accu’s van de grote heen.
Het uiteindelijke model heeft nog nep-achterwielen gekregen en is weer helemaal dicht.
Een speciaal klusje. Met behulp van de restonderdelen zoals ik die in de werkplaats vond heb ik deze auto opgebouwd. De aandrijving was zwaar vervuild. Het verwijderen van de aangekoekte haren rondom de aandrijfas was een fikse klus. Wel een effectief klusje aangezien de auto weer kan rijden.
Uitdaging was even een standaard batterijhouder in de tank te proppen. Na relatief kleine snijacties aan de houder past het geheel toch in elkaar.
