#03, Geest. Een beroemde auto uit de allereerste serie. Deze auto heeft ongelovelijk veel gereden bij Railz Miniworld. Als er publiek was reed deze auto minstens 2 Kilometer per dag. Op de container na waren ondertussen alle onderdelen al vervangen. Na een binnenbrandje heb ik de resten aan elkaar gesoldeerd en de motor er uitgehaald. De auto staat nu ergens stil op de modelwereld met de lampjes te knipperen. Een rustige oude dag voor deze veteraan.

Let op: de gebruikte technieken zijn nu niet meer actueel. Deze eerste serie zijn echt prototypes geweest.

De lakdraad loopt vanaf de leds, langs de motor helemaal door naar de decoder. Verderop lees je waarom dat niet zo’n goed idee is.

Aan het interieur en de chauffeur wordt ook gedacht.

Zie hier de eerste generatie decoders. Het  zijn nu verzamelstukken geworden.

Zo’s zee van ruimte en dan toch de decoder op zijn kant! Dat wat om de decoder toch aan de voorkant te houden EN de accu’s zo ver mogelijk naar voren te houden om het gewicht op de aandrijfassen te krijgen.

De accu’s zijn 3x700mAh naamloos met soldeerlipjes. Nu gebruiken we twee cellen, dat is met decoder 2.0 voldoende.

Ook zo’n test: laden met een mini-jack plug. Groot nadeel: tijdens het aansluiten maakt de stekker even sluiting. Deze methode is nooit in productie geweest. Let op de briljante manier om even snel een kabelbindertje te maken, een klein lakdraadje getwist om een paar andere lakdraadjes.

Een eenvoudig spoeltje, niet zelf gemaakt. Het reed-contact liet ik nog zitten.

Een airbrush actie van Hein. Dit maakt het wel een stuk realistischer.

Herinner je nog dat briljante kabelbindertje? Dat heeft ook zo zijn bijeffecten. Lakdraadjes zijn erg fijn om aan een LED te solderen. Ze zijn echter erg gevoelig voor slijtage. Het constante bewegen en trillen heeft er toe geleid dat de isolatie versleten was zodat er kortsluiting kon onstaan.
Tijdens het laden zijn alle draden verbrand!

Vraag die nog openstaat: waarom is de oplader doorgegaan, we hebben zo’n slim apparaat. Had die niet kunnen zien dat de hoeveelheid stroom niet binnen de normale grenzen lag?

Naast het kabelbindertje bleek later ook dat het niet zo verstandig is om de lakdraadjes langs de motor te laten lopen. Zeker niet omdat deze bij elke bocht langs elkaar schuiven!

Dat hebben we dan ook maar weer geleerd zeggen we dan.

het is alweer een tijdje geleden, ik had weer een tanker auto meegenomen uit de onderdelenbak bij Railz Miniworld (nu: Miniworld Rotterdam).

Anders dan de vorige keer heb ik nu de bekabeling vanuit de tanker niet vlak langs de motor laten lopen maar heb ik aan de voorkant van de tanker een gat gemaakt. Een stoere (gekleurde 😉 ) kabelboom is het effect. Het vloertje is een stukje geknipte lintkabel, altijd handig om iets mee af te werken.

De grote truc is om vooraf 100.000 keer de lengte van de kabeltjes te controleren. Op het laatst klikt alles in elkaar en kan je er moeilijk (niet onmogelijk) meer bij.

Het spoeltje zit verstopt achter het reservewiel.

Zie hier het mooie vloertje van de lintkabel. In de zwarte klont onder de cabine zit de spoel/weerstand combinatie voor de witte leds. Dit is een van de laatste auto’s die ik met decoder 1.1 maakt. Met de 2.0 decoder is dit niet meer nodig!

Het spoeltje moest los en verder naar achter. Het slepertje liep er tegenaan.

Het resultaat:

Weer zo’n standaard FCS modelletje, alhoewel? De motor blijkt net wat verder in het midden te zitten. De decoder past net niet…

Het plastic rondom de motor is vrij dikwandig. hier is wat ruimte in gemaakt om de decoder plat neer te kunnen leggen.

uitprobeersel: de spoel en weerstand niet in de buurt van de cabine maar hier langs de motor. Het fijne is dat de combinatie lekker vast gezet kan worden aan de schakelaar. Later gaat hij toch weer de cabine in.

De krimpkousjes achteraan zijn de soldeerpuntjes tussen het koperlakdraad van de leds van de achterbumper.

Een eerste wijziging: een stekker om de bovenbouw los te kunnen maken.

Aangezien de herprogrammeer stekker en dus ook de test-aansluiting om de leds uit te proberen in de bak zit moet deze op een kiertje om de foto te maken.

Op de baan in Rotterdam.

Verhoek 2 is de eerste auto uit de tweede reeks productiemodellen voor Railz Miniworld.

Ik probeer een aantal technieken nu te standaardiseren.

De auto is gestript, de onderkant van de cabine is al vervangen. Dit is een puur cosmetisch klusje. De bak waarin de oorspronkelijke accu’s zitten is weggeslepen. Het schakelaartje blijft zitten, dat is prima.

Laadpennen stripje met hergebruikte stekker naar de accu’s in de bovenbouw.

Het herprogrammeer stekkertje kan plat op de vloer liggen, er is plaats genoeg.

oei wat nu! er is geklungel met de lakdraden. Wat blijkt: de oranje en rode leds hebben nu kathode markering omgedraaid. Of alleen de oranje? Foei! nu moet ik opnieuw aansluiten.

De weerstanden zitten hier op de decoder, het decoderdraadje naar de leds weer naar beneden. Vervolgens zit er een krimpkousje op. Dit werkt redelijk eenvoudig met deze 1.1 decoder. De volgende generatie decoder is een stuk kleiner, daar werkt het niet meer lekker op deze manier.

De constructie van de spoel is ondertussen eenvoudig. Een 6 mm kern in de vorm van een stukje kunsstof buis, twee stukjes plaat er tegenaan. De onderste wordt in de een vorm gesneden zodat deze netjes op het chassis past.

Een extra setje draad voor de ledjes in de bovenbouw. Om toch de bovenbouw met accu’s los te kunnen maken knutsel ik er geimproviseerd stekkertje tussen.

Dit stekkertje mag niet verkeerdom geprikt worden, daar moet een idiot-proof merkteken op komen.

Niet te zien in de foto’s: Het gewicht van de accu’s blijkt niet voldoende te zijn. een paar kleine stukjes lood extra bovenin de cabine. Dit geeft wat extra asdruk op de voorwielen. Hierdoor stuurt hij een stuk beter!

De leds op de bovenbouw zijn onderdeel van de vaste verlichting. Misschien is het mooier om dit te koppelen aan de remlichten?

Collega’s bij Railz hebben deze een mooie rode kleur gegeven.

Zevenaar cabine lag al een tijdje te wachten, een lekkere standaard Herpa.

Een extra rood ledje in de cabine in combinatie met een dame in een roze jurkje op de schoot van de chauffeur geeft een pikant detail. Leuk voor het geval je tijdens een rondleiding de auto van de baan pakt en de nietsvermoedende kinderen in de cabine laat kijken. Onvoorstelbaar maar waar: het is al een keer gebeurd.

De bak is nu nog zilver. “Hier kan uw reclame komen te staan”…

Een leuke combinatie van een standaard faller auto en een ambulance. De kleine wagen past precies over de accu’s van de grote heen.

Het uiteindelijke model heeft nog nep-achterwielen gekregen en is weer helemaal dicht.