Geinspireerd door de kwaliteit van het Brekina model van de Mercedes bus kocht ik een vrachtvagen voor mijzelf. Een Krupp Titan uit de jaren 50 met van die vreemde voelsprieten. De ombouw moest een meesterwerkje worden. Een verslag.
Het model van Brekina is een plaatje. De kwaliteit van de details is bijzonder hoog. Het logo op de neus is een metalen onderdeel. De voelsprieten zijn van kunststof en lijken erg breekbaar.
Ai, lichtjes op een stokje. Dat is een uitdaging.
De banden zijn van rubber. Mooi want deze zijn niet zo maar te vervangen. De maat is afwijkend.
De voorbanden zijn smaller dan de achterbanden. De banden van de aanhanger hebben dezelfde breedte als de achterbanden.
Een groot deel van het onderstel is van metaal. Dat maakt het inbouwen van de motor wel iets lastiger. In het volgende plaatje heb ik aangegeven wat van metaal is (rood) en wat van plastic (geel).
Een eerste onderzoek op internet geeft dat de sprieten inderdaad alleen maar sprieten zijn, ze helpen de chauffeur om te bepalen hoe groot de auto is.
Knipperlichten zijn allemaal achteraf toegevoegd. De oorspronkelijke auto had mechanische richtingaanwijzers vlak achter het tweede raampje aan de zijkant van de cabine. In het Brekina model is nog wel een deukje te vinden. De lampen aan de voorkant zijn dus alle vier wit. Ik zie nu pas dat de onderste twee geel kunnen zijn. Ik zal nog proberen deze achteraf wat bij te kleuren met lak. Dit staat nog niet op de gemaakte foto’s.
De bumper kan gelukkig los. De koplampen zijn uitgeboord zodat er 0603 ledjes in passen. De knippers zijn 0402 oranje en liggen los aan de zijkant. Deze laatste had ik nog net genoeg (4 stuks) om er na veel gepruts twee werkend over te houden. De leds plak ik vast met superlijm. Daarna blijf ik superlijm (de gel-achtige variant) toevoegen zodat er een lensachtige bobbel overblijft.
De draadjes verdwijnen in de neus. Plaats voldoende.
Later blijkt dat ik iets meer ruimte nodig heb, de meest rechtse ruimte in de cabine is nodig voor een montage van een stuk spatbord.
De aanhanger heeft eenvoudige 0603 leds naast elkaar zitten. Ook hier de superlijm gel om een een geheel van te maken.
Dit valt toch best mee. 0603 leds dwars op de stokjes, draadjes er langs.
Ook al goed te zien: de ruimte voor de motor.
Hier moest wel wat freeswerk aan te pas komen. Ik had nog een MicromodellBau KG-1048-S liggen. Die paste er bijna tussen. Een deel van het metaal moest weg. Daarna paste de asjes in de oorspronkelijke gaatjes.
De schakelaar onder de kap aan de voorkant.
De reserveband moest er ook deels aan geloven. Achteraf is er niets van te zien. Het frezen van het metaal, plastic en rubber geeft wel een zooitje!
Het motortje kon eenvoudig met superlijm worden vastgezet tussen de balken.
ik heb lang gezocht naar een goede plaats voor de oplaadpennen. Uiteindelijk toch maar binnen in de auto gemaakt. De 3,7V 600 mAh accu zal toch wel niet zo vaak leeg raken…
De accu past precies in de breedte van de auto.
aan de achterkant van de accu de omgebogen pennetjes van de stekkerverbinding voor de aanhanger.
De verschillende leds krijgen allemaal een verschillende weerstand. Ik heb dit rijtje haakse pennen gebruikt om de weerstanden vooraf te solderen. Als je plaats hebt is dit een aanrader!
De decoder past mooi achterin bovenop de weerstanden. Om kortsluiting te voorkomen doe ik er een stukje karton tussen.
Zie je nu hoe gemakkelijk de verschillende uitgangen worden aangesloten op de rij pennen.
De aanhanger heeft vier aansluitingen nodig. Door het stekkertje worden ze loskoppelbaar. Alle draden zijn zwart, ik zoek later wel uit welke waar moet zitten.
De knippers zijn heel subtiel
Het stuur bleek een uitdaging. Ik dacht ze te bestellen maar toen bleek dat de breedte maat helemaal niet te koop was. Wat nu? Zelf maken dus. Na wat eerste experimenten met polystyreen en printplaat heb ik toh maar eens geprobeerd iets met messing te maken. Let op: ik heb hier geen ervaring mee. Het is gelukkig een lang paasweekend want het kost me een volledige dag.
Asje (van de voorwielen) is 1 mm. de busjes soldeer ik haaks op elkaar (best lastig blijkt). Ik vijl de busjes nog wat af om ze dichter bij elkaar te krijgen. Samen zitten ze op een strookje messingwat ik gebruik om slepers te knippen.
De liggers soldeer ik aan de vertikale assen. De ligger aan de voorkant kan nu nog los. Daar doe ik straks een paar stukjes krimpkous op.
De breede van het hele ding is 22 mm.
Het bepalen van de plaats van het stuur is zoals gewoonlijk een zeer tijdrovende klus. Het vijlen moet door metaal en kost daardoor meer tijd. UIteindelijk ben ik toch te ver gegaan en moest dus een stukje er in plakken.
Dit geeft wel weer een mooi vlak om het stuur te lijmen (gewoon superlijm)
Het stuur is te hoog. Misschien laat ik het wel zo…
Om de sleper vast te kunnen zetten wil ik een schroef gebruiken. Ik krijg het niet voor elkaar om een schroefdraad in het messing te maken. Ik heb nu een stukje printplaat gebruikt. Dat is zacht genoeg.
De wielen kunnen bijna helemaal vrij draaien. Nu lopen ze alleen vast tegen de balken, dat zal geen probleem zijn.
Ik vind het een geslaagd experiment. De volgende keer moet het wel iets kleiner worden.
De eerste rondjes op de testbaan zijn altijd een verrassing. De motor zat verkeerd waardoor de auto achteruit reedt. De knippers zaten verkeerd om en daarna zaten de knippers in de aanhanger verkeerd om. Toch is dit minder werk om te corrigeren dan helemaal vooraf uitpuzzelen hoe het wel zou moeten zitten.
De auto rijdt prima, heeft een goede snelheid en stuurt probleemloos. De spiegels en andere kleinigheden zitten nog in de doos.
Een snelle ombouw van een standaard faller model, de betonmolen. De ruimte laat het niet toe om de betonmolen te laten staan. Ik gebruik een vuilcontainer om de decoder en accu’s in te verstoppen.
