#03, Geest. Een beroemde auto uit de allereerste serie. Deze auto heeft ongelovelijk veel gereden bij Railz Miniworld. Als er publiek was reed deze auto minstens 2 Kilometer per dag. Op de container na waren ondertussen alle onderdelen al vervangen. Na een binnenbrandje heb ik de resten aan elkaar gesoldeerd en de motor er uitgehaald. De auto staat nu ergens stil op de modelwereld met de lampjes te knipperen. Een rustige oude dag voor deze veteraan.

Let op: de gebruikte technieken zijn nu niet meer actueel. Deze eerste serie zijn echt prototypes geweest.

De lakdraad loopt vanaf de leds, langs de motor helemaal door naar de decoder. Verderop lees je waarom dat niet zo’n goed idee is.

Aan het interieur en de chauffeur wordt ook gedacht.

Zie hier de eerste generatie decoders. Het  zijn nu verzamelstukken geworden.

Zo’s zee van ruimte en dan toch de decoder op zijn kant! Dat wat om de decoder toch aan de voorkant te houden EN de accu’s zo ver mogelijk naar voren te houden om het gewicht op de aandrijfassen te krijgen.

De accu’s zijn 3x700mAh naamloos met soldeerlipjes. Nu gebruiken we twee cellen, dat is met decoder 2.0 voldoende.

Ook zo’n test: laden met een mini-jack plug. Groot nadeel: tijdens het aansluiten maakt de stekker even sluiting. Deze methode is nooit in productie geweest. Let op de briljante manier om even snel een kabelbindertje te maken, een klein lakdraadje getwist om een paar andere lakdraadjes.

Een eenvoudig spoeltje, niet zelf gemaakt. Het reed-contact liet ik nog zitten.

Een airbrush actie van Hein. Dit maakt het wel een stuk realistischer.

Herinner je nog dat briljante kabelbindertje? Dat heeft ook zo zijn bijeffecten. Lakdraadjes zijn erg fijn om aan een LED te solderen. Ze zijn echter erg gevoelig voor slijtage. Het constante bewegen en trillen heeft er toe geleid dat de isolatie versleten was zodat er kortsluiting kon onstaan.
Tijdens het laden zijn alle draden verbrand!

Vraag die nog openstaat: waarom is de oplader doorgegaan, we hebben zo’n slim apparaat. Had die niet kunnen zien dat de hoeveelheid stroom niet binnen de normale grenzen lag?

Naast het kabelbindertje bleek later ook dat het niet zo verstandig is om de lakdraadjes langs de motor te laten lopen. Zeker niet omdat deze bij elke bocht langs elkaar schuiven!

Dat hebben we dan ook maar weer geleerd zeggen we dan.